Ως εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην efood γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει η πολιτική που τσακίζει ζωές: εξαντλητικά ωράρια, χαμηλοί μισθοί, εντατικοποίηση, επισφάλεια. Το ίδιο σύστημα που μας στερεί το δικαίωμα σε αξιοπρεπή δουλειά και ζωή, είναι αυτό που οδήγησε και στο έγκλημα των Τεμπών. Ένα έγκλημα ταξικό, με 57 νεκρούς, που δεν ήταν «ατύχημα» αλλά αποτέλεσμα των ιδιωτικοποιήσεων, της διάλυσης των υποδομών, της πελατειακής διαχείρισης και της συγκάλυψης.
Απέναντι σε αυτό το κρατικό έγκλημα, όλη η κοινωνία βγήκε στις πλατείες όλης της χώρας και με ιστορικές και μαζικές διαδηλώσεις που καλούνται από τους συγγενείς θυμάτων και υπεράνω κομματικών σκοπιμοτήτων, συνεχίζει τον ζωντανό ανυποχώρητο αγώνα για δικαιοσύνη. Το σωματείο μας, από την πρώτη στιγμή, συμμετείχε στις απεργίες που καλέστηκαν για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Ο αγώνας των απεργών πείνας Πάνος Ρούτσι και Αναστασία Τσαλλαμίδα μας βρίσκει στο πλευρό τους για όλους τους λόγους του κόσμου. Καθημερινά με τα μηχανάκια μας περνάμε από τη Βουλή, κάνουμε μια γρήγορη στάση, χαιρετάμε τον Πάνο Ρούτσι και του δίνουμε κουράγιο. Ο πατέρας του δολοφονημένου Ντένις, με το που μας αντικρίζει, μας υπενθυμίζει πώς είναι και εκείνος συνάδελφος διανομέας, παίρνει δύναμη από εμάς και μας ανταπαντάει με μια δυνατή αγωνιστική χειραψία.
Πίσω από όλα τα εγκλήματα και τους νεκρούς μας –στους σιδηρόδρομους, στους χώρους δουλειάς, στη διανομή– που με θράσος θέλουν να τα συγκαλύψουν και να τα παρουσιάσουν ως «ατυχήματα», κρύβεται πάντα η ίδια στρατηγική. Μια στρατηγική που συστηματικά εξαθλιώνει και θυσιάζει τις ζωές μας για την αιματοβαμμένη κερδοφορία των πολυεθνικών και που η κυβέρνηση με περισσό θράσος και αλαζονεία ονομάζει «ανάπτυξη», «πρόοδο» και «εκσυγχρονισμό». Είναι οι πολιτικές που βαφτίζουν δικαίωμα την 13ωρη εργασία, που καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, που γεννούν τα σύγχρονα εργασιακά σφαγεία και διαλύουν τις δημόσιες υποδομές.
Το Σωματείο Εργαζομένων στην efood στέκεται αταλάντευτα στο πλευρό του Πάνου Ρούτσι και της απεργίας πείνας. Ο αγώνας αυτός είναι και δικός μας αγώνας. Είναι ο αγώνας για ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια, για να μην συνηθίσουμε την αδικία, για να μην ξαναθυσιαστεί καμία ζωή στον βωμό του κέρδους. Δικαιοσύνη για τα Τέμπη – Κάτω το αντεργατικό νομοσχέδιο – Όλοι και όλες στον δρόμο!
